Σελίδες

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

''Ξημέρωσαν Χριστούγεννα''μικρή Χριστουγεννιάτικη ιστορία


-Τι λες θα τα καταφέρεις και αυτή τη φορά;είπε ο θείος στην ανιψιά του που στεκόταν όρθιος,με ανήσυχο ύφος...
-Μα και βέβαια θείε μου...το ρωτάς;μείνε ήσυχος εγώ θα φροντίσω για όλα όπως πάντα...η μάνα μου να γίνει καλά...είπε η κόρη αποφασιστικά....
Άραγε πόσο βάρος μπορεί να κρύβουν αυτές οι λέξεις για να μπορεί να τις σηκώσει ένα παιδί;
Την αγκάλιασε και τη φίλησε χωρίς να πει τίποτε άλλο....
Η μάνα.... χρόνια την ταλαιπωρούσε μια σπάνια ασθένεια που είχε φωλιάσει στο κορμί της και την έτρωγε,όπως τρώει το σαράκι το ξύλο και την είχε καθηλώσει στην καρέκλα.....Μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία χωρίς αποτέλεσμα.η καρδιά της κρεμόταν σε μια κλωστή πλέον,το κορμί της την είχε εγκαταλείψει....Πάντα ήταν δυνατή τώρα όμως δεν είχε πια δυνάμεις.
Οι γιατροί δεν ήξεραν τι να της κάνουν....
Τέσσερα παιδιά,ένας σύζυγος όλοι περίμεναν από αυτήν.Μοναδικό της στήριγμα η κόρη της...που ανέλαβε καθήκοντα μάνας στην ηλικία των δεκατεσσάρων.....και τώρα έπρεπε να αναλάβει ακόμα ένα....  
Ο θείος χρόνια στην Αμερική είχε συζητήσει με τους γιατρούς για την σπάνια ασθένεια της αδερφής του και τον διαβεβαίωσαν ότι μια νέα θεραπεία θα έφερνε καλά αποτελέσματα,μόνο ότι έπρεπε να νοσηλευτεί εκεί αλλά άγνωστο για πόσο...
Ήρθε λοιπόν στο χωριό να το συζητήσει και να πάρει τη μάνα,τα έξοδα θα τα αναλάμβανε όλα αυτός μιας και η οικογένεια δεν είχε χρήματα.Άνοιξη,όμορφη εποχή,ο καιρός είχε αρχίσει να ζεσταίνει...έπρεπε για να να ζεσταθούν λίγο και οι ψυχές τους μήπως και έφευγε αυτό το μαύρο πέπλο που είχε σκεπάσει την οικογένεια...Η απόφαση πάρθηκε....
Μια βαλίτσα όλες κι όλες οι αποσκευές γεμάτη με ελπίδες,γεμάτη με όνειρα....Λες αυτή η χώρα να βοηθούσε τη μάνα;ήταν η τελευταία τους ελπίδα...
Ο αδερφός της,την πήρε αγκαλιά,άλλωστε μόνο τα κόκαλα είχαν απομείνει και την έβαλε στο αμάξι.
Με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε τα παιδιά της,τον άντρα της χωρίς να μπορεί να ορθώσει λέξη...Το μόνο που κατάφερε να πει ήταν -να προσέχετε...Τι άλλο να πει μια μάνα στα παιδιά της σε τέτοιες καταστάσεις;Τι να πει αυτή η πονεμένη μάνα..πόσο πέτρα να κάνει την καρδιά της;
Τα μικρά έμειναν να την κοιτούν χωρίς να καταλαβαίνουν το μόνο που ήξεραν ήταν ότι η μάνα τους δεν ήταν καλά κανείς δεν τους εξηγούσε...Το αμάξι έφυγε ώσπου χάθηκε...για κάποιο διάστημα θα ζούσαν χωρίς τη μάνα....και δεν ήξεραν αν θα την ξανάβλεπαν...
Ο καιρός περνούσε με την κόρη να προσπαθεί να τα βγάλει πέρα για ακόμη μια φορά με όλες τις δυσκολίες του χωριού......να φροντίζει τα μικρότερα αδέρφια της να μη τους λείψει τίποτα,να μαγειρέψει,να βρει ένα πιάτο φαΐ ο κουρασμένος πατέρας...να συγυρίσει,να πλύνει,να ψωνίσει τι δύσκολο είναι να πάρεις τη θέση μιας μάνας!'Ομως τα κατάφερνε η μάνα της της είχε μάθει τα πάντα!Η γιαγιά βοηθούσε κι αυτή όπως μπορούσε....Μόνη παρηγοριά τα νέα που έφταναν από την μακρινή Ήπειρο και αυτή τη φορά ήταν καλά....Η μάνα μπόρεσε να σηκωθεί από την καρέκλα και να κάνει λίγα βήματα με βοήθεια βέβαια.
    Τα βράδια η κόρη προσευχόταν σε μια άλλη ΜΑΝΑ...
-Σε παρακαλώ, φέρτην γρήγορα πίσω....μήπως ζητούσε πολλά;ζητούσε τη μάνα της,τη φίλη της,την αδερφή της....κουράστηκε,όμως έπρεπε να δείξει θάρρος,υπομονή,για τα αδέρφια της,τον πατέρα της,τη μάνα της,που ήταν εκεί και έπρεπε να είναι ήσυχη για να πάει καλά η θεραπεία.Είναι όμως ποτέ ήσυχη μια μάνα;
Πέρασε το καλοκαίρι,ήρθε το φθινόπωρο,τα παιδιά ξεκίνησαν το σχολείο....
  Πέρασαν οχτώ ολόκληροι μήνες,οχτώ μήνες στενοχώριας,φροντίδας,θλίψης,πόνου,προσμονής....Αυτή τη φορά η νοσηλεία είχε κρατήσει πολύ...Έφτασε ο Δεκέμβρης.Που και που έβλεπες κανένα φωτάκι σε κάποιο παραθύρι...Η κόρη δεν είχε στολίσει τίποτα...δεν είχε διάθεση,άλλωστε ήταν τόσες οι δουλειές που έπρεπε να κάνει και κείνο το δέντρο που είχαν αγοράσει από τον μπακάλη είχε μαδίσει πια...που να βρεθούν τα λεφτά για άλλο;
    Τα χαρμόσυνα νέα επιτέλους έφτασαν,βάλσαμο στην πονεμένη οικογένεια,η μητέρα θα ερχόταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα!!Η κόρη έπρεπε να ετοιμάσει το σπίτι να το κάνει να αστράφτει,να κρεμάσει καθαρές κουρτίνες,να τινάξει τις κουρελούδες,να σκουπίσει τις αυλές...ήξερε τι έπρεπε να κάνει....
Έφτασε ο καιρός....παραμονή Χριστουγέννων....Κρύο...ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά.Η οικογένεια μαζεμένη γύρω από τη σόμπα προσπαθούσε να ζεσταθεί....περίμεναν....ο πατέρας κάθε τόσο ανακάτευε τη φωτιά,η κόρη γύριζε στα δωμάτια να δει αν όλα ήταν στην εντέλεια..και περίμεναν...Μα γιατί δεν περνάει η ώρα γρήγορα όταν το θες;Είχε κολλήσει το ρολόι....
    Το ταξί σταμάτησε έξω στην αυλή,ο ταξιτζής πάτησε την κόρνα...Ήρθε!!!Ήρθε η μάνα!!!Τα παιδιά πετάχτηκαν έξω να την δουν!Ακολούθησε ο πατέρας και ύστερα η κόρη..Αιώνες φάνηκαν οι ώρες ώσπου να ρθει.....
Η πόρτα άνοιξε,ο ταξιτζής προθυμοποιήθηκε να την βοηθήσει η μάνα όμως του έγνεψε όχι...σαν να του έλεγε τώρα μπορώ μόνη μου....''Έφυγα στην αγκαλιά τώρα γυρίζω όρθια!''
Τα παιδιά έτρεξαν να την αγκαλιάσουν αλλά την κοιτούσαν σαν να μην τη γνωρίζανε...Αυτή τα φιλούσε και τους έλεγε πως μεγάλωσαν!Η κόρη στεκόταν πίσω ανήμπορη να πιστέψει αυτό που έβλεπε...δεν μπορεί να είναι η μάνα μου αυτή συλλογιζόταν...που πήγε αυτή η αδύνατη γυναίκα με τα μεγάλα μαύρα μάτια;
 Αυτό που έβλεπε μπροστά της ήταν ένας φουσκωμένος άνθρωπος....Τι της έκαναν Θεέ μου;Γιατί;Πώς άλλαξε έτσι;
Η μάνα της χάιδεψε το πρόσωπο...
-Δεν με αναγνωρίζεις παιδί μου;Η κόρη έπεσε στην αγκαλιά της και ξέσπασε σε κλάματα.....Μα πώς;
-Καλά είμαι παιδί μου,μόνο που τα φάρμακα που παίρνω με άλλαξαν αλλά θα συνέλθω δε γινόταν διαφορετικά....Πάμε μέσα τώρα...Η βαριά κορτιζόνη που έπαιρνε την πάχυναν αλλά μόνο έτσι μπόρεσε να σηκωθεί.
Ο ταξιτζής κατέβασε τις πέντε βαλίτσες και έφυγε.Όλοι μαζεύτηκαν στο σπίτι είχε νυχτώσει πια....
Και τι δεν είχαν μέσα αυτές οι βαλίτσες!! 
Άνοιγαν τις βαλίτσες,ρούχα,παπούτσια,πιάτα,κατσαρόλες και τι δεν είχε κουβαλήσει η καημένη η μάνα...αλλά αυτό που δεν περίμεναν να δουν ήταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο!Ολόκληρο δέντρο κουβάλησε με τα στολίδια και τα φωτάκια.Όλα τα είχε σκεφτεί....Αμέσως άρχισαν να στολίζουν το δέντρο χαζεύοντας τα υπέροχα στολίδια και που και που έβγαιναν επιφωνήματα χαράς...Η μάνα γελούσε,όλοι γελούσαν...Το χαμόγελο είχε επιστρέψει μετά από πάρα πολύ καιρό στα χείλη τους.Έμειναν να μιλούν μέχρι αργά είχαν τόσα να πουν.....
Ξημέρωσαν Χριστούγεννα.....η κόρη σηκώθηκε πρώτη,για να πάει στην εκκλησία έπρεπε να ευχαριστήσει ΚΑΠΟΙΑ....Ξύπνησε τ' αδέρφια της,ντύθηκαν και έφυγαν....
Όταν γύρισαν από την εκκλησία το σπίτι ήταν ζεστό,οι μυρωδιές των φαγητών σε τρέλεναν....μυρωδιές από μάνα...Τα παιδιά χάρηκαν τόσο πολύ...Η κόρη κάθισε δίπλα στη σόμπα να ζεσταθεί....
-Κάθισε παιδί μου,να ζεσταθείς λίγο της είπε η μάνα....θα τα ετοιμάσω εγώ όλα σιγά σιγά...
    Το μεσημέρι η οικογένεια μαζεύτηκε γύρω από το τραπέζι....Η μάνα με δυσκολία έκανε βήματα και προσπαθούσε να σερβίρει,κάτω από το άγρυπνο μάτι της κόρης να την βοηθάει χωρίς να την φέρει σε δύσκολη θέση.Ήταν ευτυχισμένη γιατί είχε καταφέρει να σηκωθεί και να είναι πίσω πριν τα Χριστούγεννα.Όλοι ήταν ευτυχισμένοι γιατί μετά από πάρα πολύ καιρό ήταν και πάλι μαζί και ειδικά μια τέτοια μέρα,ημέρα Αγάπης για να γιορτάσουν...για πόσο;για την ώρα δεν είχε σημασία....


Είναι η συμμετοχή μου για πρώτη φορά στις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες της Αριστέας
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή και είναι κάποια Χριστούγεννα που με έχουν σημαδέψει....
και αφορά τη μητέρα μου....
Θέλω να σας πω να αγαπάτε τους γονείς σας,με όλα τα καλά και τα άσχημα που έχουν με όλα τα λάθη τους...και να τους το λέτε όσο ζουν γιατί όταν ''φύγουν''είναι αργά....
Θέλω να ευχαριστήσω τη μάνα μου για αυτό που είμαι,το οφείλω σε εκείνη,....
Χρόνια καλά Χρόνια πολλά σε όλους!!!!

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Κάτι λίγο ακόμα.....

Χαιρετώ την όμορφη μπλογκοπαρέα!!
Κοντεύουν και τα φετινά Χριστούγεννα....
Οι περισσότεροι έχουν στολίσει τα σπιτάκια τους,τα μπαλκόνια γεμίζουν φωτάκια,
όμορφες εικόνες,έτσι να χαρούμε λίγο παρόλο την τόση μαυρίλα που υπάρχει
γύρω μας....Εμείς δεν το βάζουμε κάτω...
Σήμερα σας δείχνω χριστουγεννιάτικες μπάλες από φελιζόλ...
Ξέρετε ζω στην επαρχία και δεν βρίσκω πολλά πράγματα να πάρω πρέπει να παραγγείλω
από το ίντερνετ το ξεχνάω,δεν έχω χρόνο έτσι φτιάχνω πράγματα με ότι έχω και ότι βρίσκω.. 
Βρήκα μπάλες από φελιζόλ και σκεφτόμουν πως να τις κάνω...κάτι υφάσματα σαν τούλι που είχα δε μου άρεσαν,επιστράτευση λοιπόν παλιά βιβλία....τα έκοψα σε μικρές λωρίδες τα κόλλησα πάνω μαζί με χριστουγεννιάτικες εικόνες τα πέρασα βερνίκι νερού λίγο ασημόσκονη,κορδέλες,λουλούδια ότι είχα μπροστά μου τις στόλισα...

Τώρα σκεφτόμουν πως να τις κρεμάσω....έλεγα να κολλήσω σπάγκο...σκεφτόμουν μήπως έχουν έτοιμα γατζάκια από αυτά που έχουν οι μπάλες οι χριστουγεννιάτικες αλλά που να βρω!!
Έπεσε το μάτι μου στους συνδετήρες...πήρα έναν,έκοψα τη μια άκρη όπως βλέπετε...
εδώ έτοιμα να τα καρφώσω στις μπάλες...
και για να σταθούν καλά τον πέρασα σε ένα κουμπί....
........ το κόλλησα με σιλικόνη και....το εγχείρημα πέτυχε!!Έμεινα ικανοποιημένη αρκετά!
Έτσι τις στόλισα όλες πέρασα και το σπάγκο για να κρέμονται και έτοιμες!!

Εδώ είχα μόνο τέσσερις ξύλινες διακοσμητικές κουβαρίστρες,με τους συνδετήρες λοιπόν που περίσσεψαν έφτιαξα ένα πρόχειρο χριστουγεννιάτικο διακοσμητικό...εδώ είναι μισοτελειωμένο..
Πώς σας φαίνεται;
Εδώ βρήκα στα παλιά βιβλία (1974) εικόνες χριστουγεννιάτικες vintage δεν φαίνονται καλά
γιατί οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από το κινητό μου και τώρα σκέφτομαι τι θα της κάνω....
Τι λέτε;
Τα χριστουγεννιάτικα ταξιδεύουν για το παζάρι και στεναχωριέμαι που δεν πρόλαβα να φτιάξω κι άλλα πράγματα για όλα τα παζάρια...ας είμαστε καλά στα επόμενα και όπου υπάρχει ανάγκη...
Επίσης συμμετέχω στην χριστουγεννιάτικη πρό(σ)κληση της Δέσποινας όπου βλέπουμε απίστευτες κατασκευές και ιδέες για τα Χριστούγεννα!!
                                      Να είστε καλά και να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα!!!
                                                                       Φιλιά!!!
                                                                             
                                                                           Smiley

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικα στολίδια!!!


Φίλες μου σας χαιρετώ!!
Συνεχίζω τα χριστουγεννιάτικα όποτε προλαβαίνω γιατί έχω και τους κήπους μου
έχω φυτέψει χειμωνιάτικα(μπρόκολα,κουνουπίδι,σπανάκι,σέσκουλα κτλ)
άλλη φορά θα σας δείξω τι εννοώ...
Τώρα στα δικά μας!Έφτιαξα κι άλλα στολίδια από τσόχα,μπότες και γαντάκια
τα στόλισα με ότι είχα και σας τα παρουσιάζω...

                            είναι όλα φτιαγμένα στο χέρι....
     εδώ είναι από πηλό με μια συνταγή που την έχω βρει στο διαδίκτυο και την
      και την είχα κάνει πέρυσι και είναι καταπληκτική σε περίπτωση που δεν έχουμε πηλό όπως        
      η αφεντιά μου....
                                            2 κούπες baking soda
                                            1 κούπα κορν φλάουρ
                                            1 1/4 κούπα νερό
  τα ανακατεύουμε όλα μαζί σε σιγανή φωτιά μέχρι να γίνει μια μάζα να ξεκολλάει από
  την κατσαρόλα να σφίξει και την αφήνουμε να κρυώσει.Την ανοίγουμε  και κόβουμε με κουπ-πατ τα σχέδια.Αν θέλουμε τα αφήνουμε να στεγνώσουν στον αέρα ή τα βάζουμε στο φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να σκληρύνουν.Όχι δυνατή θερμοκρασία γιατί εγώ την πάτησα μου φούσκωσαν σαν μπισκότα δεν είναι καλά τα πέταξα!!!Ύστερα ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτες,λίγο πάστα χιονιού
και έτοιμα!!
Εδώ έφτιαξα τρεις μπότες από λινάτσα που είχα και μισερά υφάσματα.Θα στολίσουν κάποιο τζάκι.....
Εδώ είναι το από μέσα της μπότας,έραψα άλλο ύφασμα γιατί η λινάτσα είναι αραιοπλεγμένη...
Με αυτά τα χριστουγεννιάτικα συμμετέχω στην πρόσκληση της Δέσποινας.Τα κορίτσια έχουν φτιάξει καταπληκτικά πράγματα δείτε!!
Αυτά τα ολίγα από μένα...τα χριστουγεννιάτικα συνεχίζονται θα πάνε για καλό σκοπό...
Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν και να έχετε ένα όμορφο σαββατοκύριακο!!

                                                          Φιλιά!!!!

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Κάτι για τα Χριστούγεννα.....


Καλημέρα από την βροχερή Νεάπολη...
Έφτιαξα κάτι χριστουγεννιάτικο....έτσι για να μπαίνουμε σιγά-σιγά στο πνεύμα
των Χριστουγέννων...αν και δεν ξέρω πως θα 
είναι τα πράγματα μέχρι τότε...
Εδώ σας δείχνω ένα βαζάκι που με λίγα υλικά μετατράπηκε σε 
ένα όμορφο ρεσώ...Το δεντράκι το έφτιαξα από το πλαστικό που έχουν οι κουβάρες
κλωστής ραψίματος!Έχουν σχήμα κωνικό εύκολα και με τα κατάλληλα υλικά
το έφτιαξα ένα χριστουγεννιάτικο δεντράκι!
Έτσι για να παίρνουμε ιδέες όλοι....δεν χρειάζεται να ξοδέψουμε πολλά...
                                         Εδώ έφτιαξα τσόχινα στολίδια και συγκεκριμένα
                                                 εδώ είναι γάντια...ετοιμάζονται κι άλλα....
                     Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στην Αντίστροφη μέτρηση της Δέσποινας
                      και στο Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι που ξεκίνησε και φέτος
        Να παίρνουμε ιδέες φίλες μου η μία με την άλλη ξέρω οι καιροί είναι δύσκολοι όμως μη χάνουμε το κουράγιο μας....Η μαγεία των Χριστουγέννων υπάρχει μέσα στις ψυχές μας.....
Τα στολίδια θα τα στείλω σε παζάρια θα φτιάξω όσα πιο πολλά μπορώ....
Σας χαιρετώ φίλες μου με μια φωτογραφία με το αγαπημένο μου κυκλάμινο που 
ανθίζει αυτή την εποχή στον τόπο μου να μας προετοιμάσει για τα Χριστούγεννα ...
Μικρό πουλί τρανταφυλλί δεμένο με κλωστίτσα
με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει

Κι αν το τηράξεις μια φορά θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις θ' αρχίσεις το τραγούδι....

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Εδώ το καλό τελάρο!!!

Χαιρετώ την όμορφη παρέα!!Απ' όλα είχε το σαββατοκύριακο....Βροχούλα...
ιωσούλες...διακοπές ρεύματος,διακοπή ποδοσφαιρικού αγώνα γιατί δυστυχώς υπάρχουν ακόμα 
ανεγκέφαλοι....αναβολή εκλογής προέδρου ΝΔ (είχα μια σκασίλα) άλλοι ανεγκέφαλοι..πάνω που λέγαμε θα ησυχάσουμε από δαύτους άντε πάλι φτου και από την αρχή....τι γκαντεμιά...Τα media έχουν δουλειά τώρα....και δε φτάνουν όλα αυτά έχουμε και τον ''sexy'' κρητίκαρο να ασχολούνται και για τα σοβαρά προβλήματα ούτε λόγος!!Τι να πω!!έχουν τρελαθεί εντελώς!!
Δεν καταλαβαίνω τίποτα!!
Παρόλα αυτά εγώ δημιούργησα κάτι έφτιαξα...
Δεν τους κάνω τη χάρη....
Αυτό είναι ένα ένα μικρό ξύλινο τελαράκι που μάζεψα από τον κάδο το καλοκαίρι από κεράσια,το είχα βάψει και τώρα το τέλειωσα.Έχω ένα σωρό μισοτελειωμένα...
Το έντυσα με υφάσματα που μου είχαν περισσέψει...

 Κορδελίτσες,δαντέλες....
 Το πλαστικό κυπελάκι είναι από γλυκό....Ένα μανταλάκι διακοσμητικό....
 Ένα μπουκάλι βάφτηκε,ντεκουπαρίστικε,κρακελώθηκε;...;έτοιμο....να στολίσει μια γωνιά....


Η ζωή συνεχίζεται....η φύση συνεχίζει το έργο της...η ελπίδα γεννιέται και το γκρι χρώμα 
καλύπτεται από το πράσινο.... σιγά σιγά τα βουνά πρασινίζουν....
                                                            Αυτά από μένα καλά να περνάτε!!
                                                                             :):):):)

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Το ταξίδι ενός φλιτζανιού.....και όχι μόνο....

Χαιρετώ την όμορφη παρέα!!!Ζέστη και σήμερα!!!Έχουμε καλοκαιρία κοντά ένα μήνα 
τώρα δε λέει να κρυώσει λίγο ο καιρός...μη σας πω ότι κάποιοι συνεχίζουν τα μπάνια στη θάλασσα ακόμα...
Θα σας πάω πίσω στο καλοκαίρι λοιπόν και θα σας δείξω το μοναδικό πράγμα που έφτιαξα.
Ένας ξύλινος δίσκος περίμενε....αφού τον έτριψα τον έβαψα και κόλλησα γυαλάκια που 
είχα μαζέψει από τη θάλασσα με ατλακόλ ύστερα τα κενά τα γέμισα με αρμόστοκο πλακιδίων,
και στο τέλος το πέρασα με βερνίκι....Έτοιμος να σερβίρει καφέ ή να στολίσει μια γωνιά του σπιτιού μας!
 Α!είπα καφέ;έτοιμος!Σερβιρισμένος στα φλιτζανάκια της γιαγιάς μου.Αυτά τα μικρά που φοβάσαι να τα πιάσεις μη σου μείνουν στο χέρι...Ακόμη θυμάμαι τη γιαγιά μου να μας ψήνει καφέ ελληνικό όχι από αυτούς τους 'βρωμοκαφέδες' που πίνετε εσείς και σας κάνουν νευρικές!!έτσι έλεγε...να τον σερβίρει,μόλις τον πίναμε αμέσως να πλύνει το φλιτζάνι,να το σκουπίσει και τούμπα στο πιατελάκι!
Νοικοκυράδες οι παλιές γυναίκες!!Κι άμα έσπαγε κανένα...'άι στα κομμάτια να πας κι εσύ!έλεγε...
 Έτσι κι εμένα μου έμειναν τα πιατελάκια και από ένα φλιτζάνι....έτσι για να την θυμάμαι....
 Μαζεύονταν οι γειτόνισσες στη μια γειτονιά με το φλιτζανάκι στο χέρι στην τσέπη το πλεχτό κι άρχιζε το κουτσομπολιό....δυο γουλιές τέλος ο καφές...στην άλλη γειτονιά τώρα...να πιουν άλλον καφέ να μεταφέρουν κι αυτά που έμαθαν....βέβαια...σε μια ώρα όλο το χωριό είχα μάθει τα πάντα!
 Αυτή είναι μια κούπα made in U.S.Α. παρακαλώ...έτσι γράφει από κάτω...σέρβιρε και τσάι ναι.. η νοικοκυρά γελούσαν και τ' αυτιά της...ξέρετε πως είναι στα χωριά...γιατί δεν είχαν προλάβει οι άλλες να το πάρουν το σετ...κι έσκαγαν από τη ζήλια τους...(μαρή που τα βρήκε αυτά;) τι ήταν να το δούνε όλες το θελαν....έτρεχαν να το πάρουν το σετ...έτσι γέμισαν τα σπίτια τέτοιες κούπες αυξήθηκε και ο καφές περισσότερες ώρες το κουτσομπολιό...όμορφες εποχές....
Φυσικά στις μέρες μας τι να μας κάνει ένα φλιτζανάκι καφέ;Τα φλιτζανάκια αντικαταστάθηκαν από τις κουπάρες....Γεμίζουμε το πρωί μια κούπα καφέ και τον πίνουμε μέχρι το μεσημέρι..τα νεύρα κρόσσια..έρχονται και όλα αυτά που συμβαίνουν που να βρεις ηρεμία..
Μα γιατί σας τα δείχνω όλα αυτά; μα για την υπέροχη ιδέα της Πέτρας που την είδα και μου άρεσε πολύ!!Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με φωτογραφίες με φλιτζάνια και καταπληκτικές κατασκευές,εγώ σκέφτηκα να σας δείξω τα φλιτζανάκια εκείνης της εποχής που κουβαλούν ιστορίες πονεμένες,
χαρούμενες....Αυτά τα φλιτζανάκια ήταν μικρά αλλά ένωναν ψυχές....Σήμερα μπορεί να μεγάλωσαν τα φλιτζάνια περισσότερος καφές και ότι καφέ γουστάρεις αλλά περίσσεψε η μοναξιά...μίκρυνε ο χρόνος....
Αυτά φίλες μου για την ώρα πιστεύω να μην ξανά χαθώ...
Πέτρα σ' ευχαριστώ που ταξίδεψα πίσω με την ιδέα σου!!!
Καλό σαββατοκύριακο!!!

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Η αρχή του κακού!!!


Αγαπημένη μου μπλογκοπαρέα γεια σας!!Εδώ είμαι πάλι μετά από πάρα πολύ καιρό!!!
Το ξέρω ότι κάνω μια ανάρτηση-που την έχω αποθηκεύσει εδώ και καιρό και όλο το αναβάλλω-που δεν χαροποιεί κανέναν ζούμε τραγικές στιγμές τον τελευταίο καιρό και ήρθα κι εγώ να σας μαυρίσω τη ψυχή!τι να κάνω το χρωστάω....και συνεχίζουμε...
Ηθελα να σας δείξω αυτά που περάσαμε όλο το καλοκαίρι από την 17 Ιουλίου όταν ξέσπασε το κακό....Κάηκαν τα πάντα!!!Μέσα σε 24 ώρες κάηκαν 40.000 στρέμματα!!δεν έχει ξαναγίνει!!
Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα μόνο ένας νεκρός και αυτός από ανακοπή καρδιάς...
Οι εικόνες είναι από το διαδίκτιο και από φίλους...άλλωστε θα τις έχετε δει...
Νεάπολη Λακωνίας και εδώ είναι μια χαρακτηριστική φωτογραφία τραβηγμένη από δορυφόρο
που δείχνει το μέγεθος του καπνού σε σχέση με τη φωτιά που είχε ξεσπάσει στην Αθήνα...
Εδώ σε αυτή τη φωτογραφία που καίγεται αυτό το μαγαζί ακριβώς απέναντι είναι το σπίτι μου...από θαυμα δεν καήκαμε!!

Κρανίου τόπος!!!



Μαζέψαμε τα κομμάτια μας και συνεχίζουμε.....πολλά έχουν συμβεί στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα και συνεχίζουν να συμβαίνουν....όμως πρέπει να παλέψουμε,να μιλήσουμε,να φωνάξουμε με κάθε τρόπο!!!
Ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου όλους εσάς για τα μηνύματα που μου στείλατε.Δεν σας ξέχασα μου έλειψε η παρεούλα σας αραιά και που έμπαινα και έβλεπα τα μπλογκς σας....Σας ευχαριστώ!!!

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Λέω ΟΧΙ γιατί... Ενιαία Κίνηση Bloggers


Έφτασε η ώρα να μιλήσει ο λαός.
Θα πρέπει με την ψήφο του να αποδείξει αν έχει αντιληφθεί 
το βάρος της ιστορικής ευθύνης, αν αγαπάει τη χώρα του, 
αν σέβεται αυτά που διδάχτηκε.
Με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου αποφασίζω 
για τη ζωή που θέλω να ζήσω, αλλά πολύ περισσότερο, 
αποφασίζω για την Ελλάδα που θα παραδώσω στις επόμενες γενιές.

Λέω ΟΧΙ γιατί βάζω την πατρίδα μου πάνω και πέρα
από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή συνθήκη
Λέω ΟΧΙ γιατί εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και η Ελευθερία της σκέψης.
Δεν θα τις θάψω με την ψήφο μου.

Λέω ΟΧΙ γιατί η μακραίωνη Ιστορία της πατρίδας μου 
είναι γεμάτη από ΟΧΙ, αντίσταση και αγώνες. 
Όποτε είπε ΝΑΙ πόνεσε περισσότερο
Λέω ΟΧΙ γιατί εκατομμύρια Έλληνες πριν από μένα 
πότισαν με το αίμα τους αυτά τα χώματα. 
Δεν έχω το δικαίωμα να παραδώσω ούτε μέτρο λιγότερης Ελλάδας
Λέω ΟΧΙ γιατί αυτό θα έλεγαν και ο Μεγαλέξανδρος, ο Λεωνίδας,
ο Καραϊσκάκης, οι ήρωες της Πίνδου
Λέω ΟΧΙ γιατί το χρωστώ στην Ιστορία της πατρίδας μου.
Αυτή δεν μου χρωστάει τίποτα.

Λέω ΟΧΙ γιατί γεννήθηκα και θα πεθάνω Έλληνας. 
Δεν γεννήθηκα Έλληνας
για να πεθάνω Γερμανός, ή Ολλανδός, ή Φιλανδός ή ό,τι αποφασίσετε.
Λέω ΟΧΙ γιατί η τιμή και η υπερηφάνεια της πατρίδας μου
και του λαού της είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες
Λέω ΟΧΙ γιατί έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου και να κοιτώ τον ουρανό.
Αρνούμαι να ζήσω σκλάβος.

Λέω ΟΧΙ γιατί θέλω να κοιτάω τα παιδιά μου στα μάτια και να μη ντρέπομαι
Λέω ΟΧΙ γιατί δεν σκύβω, δεν εκβιάζομαι, δεν υποτάσσομαι,
δεν υποχωρώ σε κανενός τις απειλές.
Λέω ΟΧΙ γιατί αγωνίζομαι για κάθε Ευρωπαίο πολίτη.
Θα σας ταράξω στη Δημοκρατία!
Λέω ΟΧΙ γιατί χωρίς ευρώ έζησα και θα συνεχίσω να ζω.
Χωρίς αξιοπρέπεια δεν μπορώ να ζήσω στιγμή!
Δεν είμαι δεξιός, δεν είμαι αριστερός, δεν είμαι κεντρώος.

Είμαι Έλληνας!
Ακόμη και χωρίς κανένα νόμισμα θα παραμείνω Έλληνας.

Συμμετέχω στο δημοψήφισμα
γιατί δεν φοβάμαι να αναλάβω την ευθύνη

ΨΗΦΙΖΩ ΟΧΙ
Σηκώνω την Ελλάδα στις πλάτες μου

Κείμενο : Πέτρος Κ.

Φωτό : Mia Petra




Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Έγινε της αλλαγής!!!!!



Είναι που λέτε να μην πέσει καμιά ιδέα στο τραπέζι την αρπάζει
και την πραγματοποιεί!!!Μα για ποια λέω;Την πριγκίπισσα της γειτονιάς μας καλέ 
την Αριστέα!!!Δεν αφήνει διαγωνισμό για διαγωνισμο πρώτη τρέχει!!!Ναι το Αριστάκι μας!!!Μόλις είπαμε ''κάνε κάτι και για μας τις χρυσοχέρες...''έτρεξε και
μας εκπλήρωσε την επιθυμία μας με επιτυχία!!!!Μας είπε λοιπόν να αλλάξουμε-όχι 
τον κόσμο αυτός δεν αλλάζει με τίποτα-κάποια πραγματα να τους δώσουμε 
νέα ζωή!Το στοιχείο μας!!!Ύστερα από πολύ σκέψη κατέληξα σε δύο!!
Το πρώτο ήταν ένα ξύλινο τελάρο από αυτά που πετάνε τα μανάβικα
το πήρα(έχω μαζέψει κι άλλα)και ήθελα να το φτιάξω κάπως.Ήρθε η ιδέα της Αριστέας και να!


Το έτριψα το έβαψα πρώτα ένα πράσινο χρώμα,πέρασα μερικά σημεία με κερί και μετά 
το πέρασα με ένα ανοιχτό χρώμα.Όταν στέγνωσε το έτριψα στα σημεία που είχα περάσει κερί
έτσι για να του δώσω όψη παλιού!!!Τα κενά τα κάλυψα με μακετόχαρτο και κόλλησα 
λουλούδια!!Στο κάτω μέρος για να μη φαίνεται άσχημο του έβαλα σπάγκο!!Αυτό είναι λοιπόν!!
  
 
                   Το δεύτερο είναι μια κλειδοθήκη που την είχα αγοράσει κι εγώ δεν θυμάμαι πότε!!
Έκοψα τη φάτσα που λένε,αν προσέξετε την έχω κόψει και μετά θυμήθηκα να βγάλω φωτογραφία!!

Ακολούθησα την ίδια διαδικασία με το πρώτο μόνο που εδώ έβαλα μια λεπτομέρεια!!!Κόλησα μπιχλιμπιδάκια και φύλλα χρυσού!!!!Τι λέτε τώρα!!!!
Αυτές ήταν οι δημιουργίες μου φίλες μου στο Αλλαξέ το της Αριστέας!!!Πηγαίνετε να θαυμάσετε όλες τις δημιουργίες!!!Να είστε όλες καλά!!!Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι όπως έρθει...υγεία να χουμε!!!!και σας αφήνω με μια όμορφη εικόνα ενός φίλου!!
                             Αφροδίτη-Διας-Σελήνη μη ξεχάσετε να κοιτάξετε τον ουρανό απόψε!!

                                         ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                       

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Που χάνομαι με τις ώρες!!!!

                                                                             
                                                            Χαιρετώ την όμορφη μπλογκοπαρέα!!!
                                Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να περνάτε καλά!!!Σήμερα σας δείχνω τον
                                        κήπο μου και που χάνομαι με τις ώρες!!!!Τις ντοματούλες μου,τις
                                             μελιτζάνες μου,κολοκυθάκια,αγγουράκια,μπάμιες,πιπεριές
                                καρπούζια...ξέχασα τα σέσκουλα,σπανάκια,αγκινάρες,λίγο σουσάμι.....
                                                                  μαϊντανό,σέλινο,φασολάκια....


 καλαμπόκια παραδοσιακός σπόρος από Ρουμανία....
 Αμάρανθος η υπέρ-τροφή!!!!εδώ με βοηθά και μια πασχαλίτσα...



               Δαύκος!!!ο πρόγονος του καρότου!!!!

και έφτιαξα και τα ψωμάκια μου με προζύμι ...έτοιμα για ψήσιμο!!!


Εδώ χάνομαι με τις ώρες φίλες μου χειμώνα-καλοκαίρι...Όλα είναι φυτεμένα από σποράκια
ένα -ένα με το χέρι,θέλουν πολύ δουλειά το ξέρω όμως το χαίρομαι είναι τα μωράκια μου
τα φυτεύω τα μεγαλώνω και θέλουν μόνο αγάπη!!!!

Σας χαιρετώ προς το παρόν σας εύχομαι πάνω απ'όλα υγεία!!!!
Φιλιά!!!